STAD IN GESPREK | SP Amsterdam 2017-2018  | Interviews: Teresa van Twuijver | Geïmporteerd uit: stadingesprek.nl (niet meer online)

Thuis
Over ons
Contact
Alle gesprekken

Toeristen eruit, huurders erin
De geest is vrijer dan de markt
Scharrelondernemers
Stadsnatuur is goed voor het klimaat
Stad zonder drempels
In Plofstad is niemand gelukkig
Zuidoost bruist van activisme
Trots op het sociale vangnet in de wijk

——-

Toeristen eruit, huurders erin

Geplaatst op 6 juli 2017

Amsterdam is de mooiste stad om te wonen. Maar ook één van de moeilijkste steden om een huis te bemachtigen. Hoe blijft Amsterdam betaalbaar en leefbaar? Alleen door snelle regulering van het overspannen woningsegment en harde maatregelen tegen huisjesmelkers, vastgoedmagnaten en vakantieverhuur via Airbnb. De eerste stappen zijn gezet. De SP is begonnen met het keren van de mammoettanker die ‘de markt’ heet. SP-wethouder Laurens Ivens (links op de foto) heeft in drie jaar tijd een paar mijlpalen bereikt, van bouwrecords tot huurverlagingen tot het op peil houden van het aantal sociale huurwoningen tot een baanbrekende deal met Airbnb.

Is dat genoeg? ‘Nee.’ Laurens Ivens is er heel eerlijk over. ‘De verkoop van sociale huurwoningen moet stoppen en de gemeente moet ook ingrijpen in de koopmarkt want de koopprijzen zijn zo buitenissig en belachelijk hoog dat dit niet alleen de Amsterdammers benadeelt, maar ook de economie schaadt en de stad kwetsbaar maakt voor vastgoedmaffia, criminele witwassers, expats die na een paar jaar weer vertrekken, feestende wafeltoeristen en slechte verhuurders die de boel oplichten. ’

‘Totale gekte op de woningmarkt: Amsterdammers pikken het niet meer’
Laurens Ivens, SP-wethouder voor Bouwen en Wonen

‘In zo’n gespannen woonsector krijg je situaties dat huurders te veel betalen voor een slecht onderhouden woning terwijl de particuliere verhuurders met minimale inzet een maximaal rendement willen verdienen,’ vertelt Gert-Jan Bakker, die al jaren werkt als consulent bij het Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag. ‘En de positie van Amsterdamse huurders is nog eens extra verslechterd omdat verhuurders door het beleid van kabinet Rutte II met tijdelijke huurcontracten mag werken. Sommige mensen worden na twee jaar op straat gezet omdat de verhuurder zo weer méér huur kan vragen.’

‘Amsterdam is jong en dynamisch, een ideale stad voor huurders’
Gert-Jan Bakker, consulent Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag bij Wooninfo.nl

Het slechtste is om niks te doen, vindt Gert-Jan Bakker. Want dan wint de huisjesmelker. Laurens Ivens vult aan: ‘Het mooie van Amsterdammers is dat zij daar dus geen genoegen mee nemen. Het is begrijpelijk dat een huurder met een tijdelijk contract huivert om in verweer te gaan. Maar als zij een zaak wint, én dan in haar huis kan blijven, én rechtmatig een lagere huur krijgt met terugwerkende kracht, dan zijn alle buren daarmee geholpen. Want die kunnen dan met vrijwel verzekerd succes huurverlaging aanvragen via Stichting !WOON. Mensen als Gert-Jan Bakker spannen zich daar onvermoeibaar voor in. Zo blijven de mensen het winnen van de markt.’

Gert-Jan Bakker is meer dan tien jaar consulent bij het Meldpunt Ongewenst Verhuurverdrag. Als geen ander kent hij de misstanden en het onrecht waar Amsterdamse huurders soms mee te maken hebben. De grote woningschaarste in Amsterdam geeft kwaadwillende verhuurders nu eenmaal gelegenheid om de hoofdprijs te vragen voor elke slecht onderhouden kamer driehoog-achter, inclusief tijdelijk huurcontract met zwijgverplichting.

Het Meldpunt Ongewenst Verhuurgedrag (voorheen verbonden aan het Wijksteunpunt Wonen, dat sinds kort is veranderd in Stichting !WOON) staat aan de kant van de huurders en helpt hen wanneer verhuurders wet- en regelgeving ontduiken, zich niet netjes gedragen, te veel huur vragen of huurders onder druk zetten. Medewerkers van het meldpunt ondersteunen zowel individuele huurders als bewonersgroepen die samen de strijd aangaan. Meer informatie vind je HIER. op http://www.wooninfo.nl/infobank/woonruimte-zoeken/meldpunt-ongewenst-verhuurgedrag.

Laurens Ivens is wethouder voor de SP in Amsterdam. Hij is verantwoordelijk voor Bouwen, Wonen en Wijkaanpak. (En daarnaast Dierenwelzijn, wat hij als overtuigd vegetariër een eervolle verantwoordelijkheid vindt.) Een Amsterdamse wethouder volkshuisvesting heeft het nooit gemakkelijk, maar de socialist Laurens Ivens staat wel voor héél grote uitdagingen. Nog nooit was het zó druk in Amsterdam. Nog nooit was het landelijk beleid uit Den Haag zó nadelig voor Amsterdamse huurders en bewoners met een klein tot modaal inkomen.

In het nieuwe college na de gemeenteraadsverkiezingen wil de SP verder gaan. Zodat wonen in Mokum bereikbaar en prettig blijft voor elke Amsterdammer: alleenstaanden, gezinnen, jongeren en ouderen, binnen én buiten de A10. Klik HIER voor meer successen van de SP.

Huur te hoog?
Als huurder kun je zelf controleren of je te veel huur betaalt. Vul daarvoor het formulier ‘maximale huur woning’ in op de website van Stichting !WOON. Blijkt daaruit dat je waarschijnlijk te veel huur betaalt? Stichting !WOON kan je helpen de huurprijs naar beneden te krijgen, met terugwerkende kracht.

Slapende VVE?
Ben jij eigenaar van een koopwoning in één pand of appartementencomplex, dan ben je verplicht lid van een VVE (Vereniging van Eigenaren) met je directe buren. In Amsterdam zijn veel ‘slapende’ VVE’s waarbij de eigenaren niet vergaderen en geen geld opzijzetten voor bijvoorbeeld groot onderhoud, schade aan het pand en het beheer van gemeenschappelijke ruimtes. Vastgoedbeleggers en illegale hotels kunnen hier misbruik van maken, waardoor bewoners mogelijk voor hoge kosten opdraaien. Het verkopen van de eigen woning kan door de slapende VVE ook lastiger worden en zelfs de waarde van de woning beïnvloeden. Bovendien kan een VVE bepalen dat woningen niet mogen worden verhuurd via vakantieplatforms als Airbnb. Tips om de VVE te activeren vind je op wooninfo.nl.

Kopers: opgelet
SP-wethouder Laurens Ivens maakt zich zorgen over de koopwoningen in Amsterdam. Ivens: ‘De “platformeconomie” van Airbnb is geen “deeleconomie” maar “tweedeeleconomie” die de kloof tussen huurders en kopers vergroot. Als socialist zeg ik dat huurders recht hebben op betaalbaar wonen, maar ook dat een eigen woning geen verdienmodel of speculatiebelegging mag zijn. Ik maak me grote zorgen over Amsterdamse kopers die zich momenteel diep in de schulden steken. De lage rente gaat eens weer omhoog. En dan? Een woning is van een mens, niet van een zakenbankier.

SP Schimmelbrigade tegen achterstallig onderhoud
De SP strijdt niet alleen voor betaalbare huurhuizen maar ook voor bewoonbare. Er zijn in Amsterdam veel huurders die last hebben van vocht, schimmel en achterstallig onderhoud zonder dat de verhuurder er iets aan doet. Wil jij weten hoe je daartegen in actie komt? Kijk voor meer informatie op de foto.
De SP Schimmelbrigade

Geplaatst in SP Amsterdam, SP-wethouder, volkshuisvestingGetagged Drukte, Huurders, Laurens Ivens, SP Amsterdam, Woningmarkt, Wooninfo.nlEen reactie plaatsenBewerken

——-

De geest is vrijer dan de markt

Geplaatst op 6 juli 2017

Amsterdam heeft een recordaantal nieuwbouwhuizen in aanbouw, waarvan 30-40% sociale huur. Dat is goed nieuws. En toch kleeft er een nadeel aan: de stad verliest steeds meer rafelranden, braakliggende landjes en rommelterreinen. De X-Helling op het NDSM-terrein is zo’n rafelrand, een artistieke vrijplaats waar alles kan en niks verboden is. De SP doet er alles aan om die te behouden. Net zoals de SP strijdt om oude woonwijken van de sloopkogel te redden. Want een stad kan niet zonder de gebouwen die het verhaal van haar geschiedenis vertellen.

‘De stad ontwikkelt zo snel. Waarom geen time-out om na te denken?’
Kunstenaar/activist Bart Stuart

Daniël Peters (links op de foto) en Bart Stuart kennen elkaar onder meer van ‘De strijd om de Van der Pekbuurt’ in Amsterdam-Noord. Terwijl projectontwikkelaars vonden dat de iconische arbeiderswijk maar tegen de vlakte moest, vonden Daniël Peters en Bart Stuart dat zo’n mooie buurt voor toekomstige generaties bewaard moest blijven. De Van der Pek-buurtactivisten wonnen de strijd. De Van der Pekbuurt werd opgeknapt en is nu bijna één van de populairste straten van heel Amsterdam.

‘Dat komt doordat mensen van verhalen houden,’ zegt Daniël Peters. ‘In een oude buurt voel je je verbonden met vroeger en de mensen die deze stad hebben opgebouwd, met hun blote handen. In Noord zijn heel wat buurtjes met dit sentiment.’

SP foto Daniel en Bart‘Zeker,’ vult kunstenaar/activist Bart Stuart aan. ‘Een ander mooi voorbeeld zijn de Rem Koolhaaswoningen bij het IJ Plein, waar de vroegere ADM werf stond en die in tegenstelling tot de NDSM helemaal is opgeruimd. Veel mensen vinden die spuuglelijk, maar de schoonheid zit ‘m in het idee achter het ontwerp. Rem Koolhaas wilde namelijk democratische sociale huurwoningen maken. Daarom staan de blokken in een schuine hoek. Zo heeft elke bewoner uitzicht over het IJ. Ook zijn alle buitenramen makkelijk te wassen zonder ladder. Want arbeiders hadden geen geld voor glazenwassers, wist Koolhaas. Hij nam de menselijke maat als basis. Niet de hoogte van de hypotheek.’

‘Het lijkt alsof tijd geen rol speelt op de NDSM. Dat geeft lucht in je hoofd’
SP raadslid Daniël Peters, fractievoorzitter en woordvoerder Algemene Zaken

De buurtjes in Noord laten ook zien dat de arbeiders goed voor elkaar zorgden vroeger. Daniël Peters: ‘Het was hier toen 100% sociale huur. Iedereen zat in hetzelfde schuitje. Noord heeft een rauw imago, maar dat is onterecht De arbeiders zaten juist in verenigingen en vakbonden. De vrouwen haalden geld op voor elkaars gezinnen als er door de mannen werd gestaakt. Die NDSM-werf, daar zit letterlijk het bloed, zweet en tranen van deze mannen in de grond. Het is belangrijk om hun geschiedenis levend te houden. Daarom mag een terrein als dit niet worden overgelaten aan de projectontwikkelaars. Een stad wordt gemaakt door de bewoners en niet door het geld.’

Stuart zegt dat een stad altijd over strijd gaat. ‘Er is altijd een spanningsveld tussen allerlei partijen die wat willen. Maar tegenwoordig hebben de bewoners steeds minder in de melk te brokkelen. En er moet ook voor hen wél wat te winnen zijn. Bewoners haken af omdat de macht van het grote geld kansloos en moedeloos maakt. En de ontwikkelingen gaan ook veel te snel. Je knippert met je ogen of de stad is alweer onherkenbaar veranderd. We moeten een time-out nemen. Even pas op de plaats maken en dan rustig bedenken hoe we als Amsterdam verder willen.’

‘Precies!’ Daniël Peters, zelf een trotse Noorderling, vertelt dat de veranderingen in de stad en Noord in het bijzonder zo hard gaan dat mensen hun grip verliezen. ‘Het is gewoon niet meer bij te houden. Daarom is dit oude NDSM-terrein, met die oude X-helling, zo’n verademing. Het lijkt alsof de tijd hier geen rol speelt. En dat geeft lucht in je hoofd.’

Bart Stuart vult aan: ‘We moeten dit gebouw ook niet prijsgeven aan marktpartijen maar behouden als vrijplaats voor de stad, samen met de kunstenaars deze regelvrije zone koesteren en niet aanharken. In een werkplaats staat het scheppen centraal, als we niks doen wordt dat ambachtelijk schepijs en dus nog meer consumeren. Op de NDSM wordt het dus concreet, de stad heeft die vrije ruimte nodig!’

‘Laten we wel wezen,’ besluit Bart Stuart, ‘De geest is vrijer dan de markt. Maar de geest heeft een plek nodig waar hij vrij kan mijmeren. In Amsterdam worden die plekken steeds zeldzamer. We leven bijna in een reisfolder, alles netjes aangeharkt en keurig bebouwd. Zo’n steriele omgeving is misschien geschikt om toeristen en dure advocatenkantoren te verleiden, maar het verstikt de Amsterdammers. Amsterdammers willen juist rommeligheid om zich heen. Het past bij ons. Het is vast geen toeval dat geen Amsterdammer zijn fiets netjes parkeert. We willen geen keurslijf. Amsterdam is geen Singapore.’

Bart Stuart is kunstenaar en activist. Hij heeft al jaren een atelier in de X-helling op het NDSM-terrein. De X-helling staat momenteel letterlijk op de helling omdat de gemeente deze kunstenaarsvrijplaats wil reguleren, wat zal leiden tot veel hogere huurprijzen. Er wordt nu alles op alles gezet om te zorgen dat de X-helling in zijn huidige hoedanigheid kan blijven voortbestaan.

Daniël Peters is leraar Nederlands op het Damstede Lyceum in Noord. Daarnaast is hij gemeenteraadslid en fractievoorzitter van de SP in Amsterdam. Hij is jarenlang actief geweest in de toenmalige stadsdeelraad in Noord en stond daarmee aan de frontlinie voor het behoud van de Van der Pek-buurt.

Geplaatst in buiten de ring, buurtactivisme, kunstenaars, SP-raadslid, zzpGetagged buurtactivisme, Daniël Peters, NDSMEen reactie plaatsenBewerken

——-

Scharrelondernemers

Geplaatst op 6 juli 2017

Kleine zelfstandigen, creatieve zzp’ers, kunstenaars en sociaal ondernemers die starten vanuit een uitkering hebben het in Nederland moeilijk. Ze lopen tegen allerlei wetgeving aan en blijven daardoor hangen op de armoedegrens, waar ze moeizaam een klein inkomen bij elkaar scharrelen. Amsterdam, onder aanvoering van de SP, ontwikkelt innovatief beleid dat die drempels kan wegnemen, zodat het scharrelondernemerschap een belegde boterham oplevert.

‘Controle is goed, vertrouwen is beter’
Nies Medema, sociaal ondernemer en adviseur voor de gemeente

Het idee van scharrelondernemerschap is begonnen in Breda, vertelt Nies Medema (links op de foto), sociaal ondernemer en adviseur voor de nieuwe gemeentelijke werkgroep Ruimte voor initiatief. ‘De Vrije Uitloop in Breda is een coöperatie van dertien kleine ondernemers die een bedrijfje ontplooien met behoud van uitkering. Deze scharrelondernemers kunnen als coöperatie de overheadkosten delen, de boekhouding uitbesteden én, niet onbelangrijk, collectieve afspraken maken met de Dienst Werk, Participatie en Inkomen (WPI) en het UWV zodat ze als piepkleine ondernemers niet worden tegengewerkt.’

Makkelijk is dat niet. SP-raadslid Helmie Bijleveld, die zelf ooit als scharrelondernemer met een grafisch ontwerpbureau aan de weg timmerde, ziet veel frustratie bij kleine ondernemers die gedonder hebben met klantmanagers bij uitkeringsinstanties. Er zijn veel hekjes gesloten die open kunnen. Vooral in de hoofden van de instanties. ‘Het is belangrijk dat zij leren meedenken en meekijken naar de mogelijkheden en niet meer uitgaan van wat niet mag en niet kan en wanneer iemand te veel verdient.’

Eigenlijk moeten instanties leren omdenken: cliënt first, klantmanager second. Nies Medema knikt instemmend. ‘ZZP’ers op de armoedegrens kampen vaak met een “dubbeldip”. Ze hebben het zwaar met ondernemen én hebben te maken met een klantmanager die vraagt waar die vijf sollicitaties per week blijven. ‘De sociale dienst is gelukkig bezig met een omslag. Controle is goed maar vertrouwen is beter,’ zegt ze.

‘Instanties moeten leren omdenken’
SP-raadslid Helmie Bijleveld, woordvoerder Werk en Inkomen

Nies Medema nam twee jaar geleden deel aan de Burgertop Amsterdam, waarbij gewone Amsterdammers bij elkaar kwamen om te praten over allerlei onderwerpen. Aan de tafel van Nies Medema, tafel 30, gingen burgers in gesprek over ondernemen vanuit de bijstand. Nies Medema: ‘We hadden zo’n goed gesprek dat we ter plekke een denktank oprichtten. Na de burgertop is Tafel 30 nog een paar keer bij elkaar gekomen. Samen hebben we een voorstel geschreven voor het stadsbestuur, over hoe ondernemen vanuit een uitkering beter geregeld kan worden.’

Dat viel samen met een verzoek namens kleine ondernemers aan de raad van ondernemer Jackie Andrews. Tot groot genoegen van Nies Medema nam wethouder Arjan Vliegenthart (Werk, Inkomen en Participatie) de aanbevelingen van Tafel 30 en hun verzoek ter harte.

Voordat scharrelondernemers op eigen benen kunnen staan moet de gemeente een mentaliteitsverandering ondergaan: stoppen met ontmoedigen, beginnen met meedenken.

Ook stuurde Nies Medema mails aan wethouder Laurens Ivens om hem ertoe te bewegen met maatschappelijke initiatieven en ambtenaren samen te leren hoe de gemeente beter kan inspelen burgerinitiatieven en wijkondernemers. De tweede mail werd in 10 dagen tijd mee ondertekend door 65 betrokkenen, van buurtmoestuiniers tot hoogleraren.

Nies Medema: ‘Dat heeft geleid tot een innovatieve aanpak, het project Ruimte voor initiatief, waarbij ambtenaren en burgers slimmer samenwerken. Het programma ‘Meer ondernemen’ is een goed voorbeeld van deze aanpak. Zo zijn er nog vijf programma’s over meer over groen, zorg, sociaal ondernemerschap en financiering.’

‘Mooi dat de ideeën van gewone Amsterdammers via zo’n burgertop bij de ambtenaren terechtkomen die de plannen maken, de beleidsmakers,’ vindt Helmie Bijleveld, die trots is dat Amsterdam de uitdaging aangaat om het strenge uitkeringsbeleid van de kabinetten Rutte I en II om te buigen naar iets waar de Amsterdammers wat aan hebben, iets dat werkt.

Project Ruimte voor Initiatief

Met het project Ruimte voor Initiatief kijkt de gemeente Amsterdam samen met initiatiefnemers uit de wijk naar een nieuwe manier van (samen)werken. Het stadsbestuur heeft een aantal projecten aangewezen die dienen als voortrekker van het experiment. Voor de meeste maatschappelijke initiatieven is de sociale ‘impact’ (een verbetering in het leven van deelnemers of van de buurt) de kern van de onderneming. Voorbeelden van initiatieven voor scharrelondernemers zijn Leerwerkbedrijf Meevaart, de Noorderparktrust, de Lucas Community en Bed in de buurt.

Het logge gemeenteapparaat met vele ambtenaren direct koppelen aan kleinschalige initiatieven en ondernemende burgers in de wijk is een belangrijke verschuiving. Nies Medema: ‘Er zijn veel welwillende ambtenaren maar de centrale stad staat vaak ver af van wat er in de wijken gebeurt. Daarom is het goed dat dit nu verandert.’

Helmie Bijleveld: ‘Amsterdam is een stad van creatieve, eigenzinnige en ondernemende types. We moeten richting een economie waar initiatieven van onderop worden aangemoedigd en ondersteund, een “scharreleconomie”. Dat is goed voor de vrouw die een nagelsalon wil beginnen en het groepje studenten dat een cateringbedrijf wil opzetten, maar ook voor de vijftiger die lastig aan de bak komt en bijvoorbeeld iPadlessen wil geven aan ouderen. Zij hebben allemaal baat bij een nieuwsgierige en faciliterende houding van de overheid, de gemeente, de ambtenaren. Niet korten maar creëren!’

‘Ondernemerschap betekent “je eigen werk genereren”. Dat is niet hetzelfde als “veel geld verdienen”

Dat wil de Hollandse koopman nog wel eens vergeten,’ vult Nies Medema aan. ‘Voor scharrelondernemers is het belangrijker om betekenisvol werk te doen dan om uit te groeien tot een beursgenoteerd bedrijf.’

Helmie Bijleveld sluit zich bij deze woorden aan: ‘Juist de kleine ondernemers moeten we als samenleving koesteren en op weg helpen. Ik ken een schoonmaker die drie flexcontracten had en droomde van een eigen bedrijfje. Met diezelfde klantenkring zou hij ongeveer hetzelfde inkomen houden, maar beter zijn tijd kunnen indelen en de werkzaamheden op een betere manier kunnen aanpakken. Doordat hij drie stapelbanen had kon hij geen energie opbrengen voor de ontwikkeling van een eigen zaak. Kijk, en dát is nou zonde.’

Nies Medema is sociaal ondernemer. Als eigenaar van multimediabureau Jonge Sla organiseert ze programma’s op het snijvlak van media, kunst en maatschappij. Ze is onder meer adviseur voor de gemeente Amsterdam voor innovatief beleid en ondersteunt startende ondernemers met training en netwerkbijeenkomsten. www.jongesla.org.

Helmie Bijleveld is projectleider Digitaal Werken bij gemeente Amstelveen en gemeenteraadslid voor de SP. Ze is afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld Academie en was mede eigenaar van Half Twee, een ontwerpbureau voor bijzondere grafische vormgeving. Ze is al jaren actief bij de SP. In de periode van 2006 tot 2010 was ze deelraadslid namens de SP in het voormalige stadsdeel Zeeburg. Daar voerde zij binnen en buiten de deelraad actie tegen de marktwerking in het welzijnswerk. Ook organiseerde zij onder meer mee aan een actie tegen achterstallig onderhoud van de woningen aan de Zeeburgerdijk. Vanaf maart 2017 zit ze in de gemeenteraad als woordvoerder Werk en Inkomen.

Geplaatst in buurtactivisme, SP Amsterdam, SP-raadslid, zzpGetagged bijstand, Helmie Bijleveld, SP Amsterdam, zzpEen reactie plaatsenBewerken

——-

Stadsnatuur is goed voor het klimaat

Geplaatst op 6 juli 2017

Amsterdam is één van de groenste steden van Nederland, met dank aan alle tuindorpen, tuinsteden, parken, volkstuincomplexen, heemtuinen, duizenden bomen, gedeelde binnentuinen en de vele gevel-, balkon- en moesbakken van betrokken bewoners. Dat groen is nodig: stadsnatuur zorgt voor luchtzuivering en afkoeling in tijden van klimaatverandering.

‘Er zijn meer diersoorten in deze stad dan in de polder’
Henk Damen, hoofdbeheerder natuurgebied De Vrije Geer

Hovenier Henk Damen (links op de foto) is ecologisch geschoold en trots op de wilde stadsnatuur van Amsterdam. Er is in de stad méér flora en fauna dan in andere steden en zeker ook méér dan in de polders om ons heen. ‘Daar heerst monocultuur want dat is beter voor de boer,’ zegt Henk Damen. ‘In de stad zijn ontzettend veel plant- en diersoorten. Ecologisch groenbeheer stimuleert dat. Ecobeheer betekent meewerken met de natuur, zeg maar begeleid laten verwilderen. Dat je de sloot op zo’n manier baggert dat je geen schade aanricht en je de waterdieren een kans geeft een ander plekje te zoeken. Simpele maatregelen die vaak ook nog een stuk goedkoper zijn.’

SP-raadslid Remine Alberts houdt zich bezig met groenbeheer, natuur en mlieu, ook vanuit de Provinciale Staten. Ecologisch groenbeheer vindt zij belangrijk voor Amsterdam als duurzame stad. Ze noemt drie bedreigingen: ‘1. Amsterdam klinkt in en zakt letterlijk naar beneden; 2. de stille, bijna vergeten groengebieden, zoals het Rembrandtpark, worden steeds intensiever gebruikt door zonaanbidders met barbecues; en 3. de festivals hebben negatieve gevolgen voor het stadsgroen. Nee, dat groen “veert niet na afloop vanzelf terug”. Veel natuur is juist verdwenen nadat het festivalterrein is afgebroken.’

Henk Damen: ‘In het Sloterpark zaten bijvoorbeeld lepelaars te broeden. Er kwam een festival en daarna waren de lepelaars mooi vertrokken. Het viel alle groenbeheerders op. Hé, de lepelaars zijn weg. Jammer, want lepelaars zijn bijzondere en beschermde vogels. Hun nesten zijn zeer kwetsbaar.’

‘Veel beleidsmakers denken dat de lepelaars het wel redden in de Oostvaardersplassen. Maar redt Amsterdam het zonder de lepelaars?,’ vraagt Remine Alberts zich filosfisch af. ‘Wij willen toch dat Amsterdam groen blijft? Groen zal ons beschermen tegen de gevolgen van klimaatverandering. Groen zuivert de lucht, het dempt het verkeerslawaai en houdt de straten koel. Dat kunnen struiken zijn maar ook groendaken en groenstroken. En natuurlijk de stadsparken en tuindorpen.’

Henk Damen vindt het jammer dat beleidsmakers zich vaak laten gekmaken door de waan van de dag. Groenbeheer is nou typisch iets voor de lange termijn. En daarbij is het visuele effect soms ondergeschikt aan de duurzaamheid. Henk Damen: ‘Je kunt bijvoorbeeld plannen of je ergens onderhoudsintensieve haagjes plaatst die elk jaar gesnoeid moeten worden, of dat je lage struikjes aanplant die weinig onderhoud vragen. Hetzelfde effect, een stuk voordeliger. Het geld wat overblijft kunnen we besteden aan nieuw groen. Dat vereist visie.’

‘Maar ook lef van bewoners,’ vult Remine Alberts aan. ‘Kijk maar naar De Vrije Geer. Het is te danken aan activistische bewoners in Nieuw-West dat dit prachtige stukje wilde stadsnatuur er is.’ De Vrije Geer, waarvan Henk Damen het beheer doet, is inderdaad een schoolvoorbeeld van bewonersactie. De gemeente wilde het stuk grond bebouwen maar de bewoners wilden juist dat het groen bleef. Zij hadden liever ooievaars dan nieuwbouwhuizen.

Het Comité Behoud Weilandje Vrije Geer verzamelde in 1995 voldoende handtekeningen om het allereerste burgerreferendum van Amsterdam te laten plaatsvinden. Een grote meerderheid van de Amsterdammers was voor behoud van De Vrije Geer en de bouwplannen verdwenen in de prullenbak. ‘Nu zijn er inderdaad ooievaars,’ stelt Remine Alberts tevreden vast. ‘Op een nest’.

‘Creëer stadscomposthopen: dat scheelt twee keer in de kosten’
SP raadslid Remine Alberts, woordvoerder duurzaamheid en infrastructuur

De gemeente zal slimmer moeten omgaan met de budgetten voor groenbeheer, vinden zowel Henk Damen als Remine Alberts. ‘Neem nou composteren,’ zegt Remine Alberts. ‘De gemeente betaalt nu twee keer: één keer om het plantsoenenafval naar de compostverwerker te brengen en één keer om het als compost weer terug te kopen. Als je een gemeentelijk compostterrein aanwijst ben je van allebei de kosten in één keer verlost. Er is vast wel ergens plaats voor een stadscomposthoop.’

‘Maar voordat je dat doet,’ waarschuwt Henk Damen, ‘Ga eerst praten met de groenbeheerders en met de bewoners. Dát zijn de professionals en de gebruikers. Die hebben kennis van zaken. Groen laat zich niet bepalen op de tekentafel van een ontwerper.’

Remine Alberts knikt: ‘Als iets dat bewijst, dan is het wel het drama van het Oosterpark. Laat die een les zijn voor alle parken die moeten worden aangepakt. Het stadsdeel heeft niet geluisterd toen groenbeheerders en bewoners aangaven dat de bomen met natte wortels in de waterplassen stonden en dat de lentebolletjes nergens opkwamen. In plaats daarvan maakte men zich druk om wifiverbindingen en extra verharde paden waar vrachtwagens overheen kunnen als er een podium moet worden opgebouwd.’

‘En dat is jammer’, besluit Henk Damen. ‘Natuurlijk kun je doorslaan in eco-ideologie. Stadsnatuur is geen onaangetaste natuur. Een oerbos in een stad is natuurlijk onzin. Maar stadsnatuur is ook geen groen strand voor louter het plezier van luidruchtige badgasten, recreanten en feestgangers. Stadsnatuur is onze directe connectie met planten en dieren. Die geven ons rust, stilte en ontspanning. Het is niet voor niets, hoor, dat in steden waar heel weinig stadsnatuur is, zoals Londen en Parijs, de mensen gestrester zijn en er ook meer geweldsdelicten zijn. Dat klinkt misschien als een gevaarlijke uitspraak, maar ik denk dat het klopt.’

Henk Damen werkt voor de gemeente Amsterdam en is hoofd groenbeheer Stichting de Vrije Geer. Hij werkt op ecologische basis, waardoor De Vrije Geer veel wilde natuur kent. De Vrije Geer zou een rol kunnen gaan spelen als onderdeel van de Groene As, een ecologische verbindingszone tussen Amstelland en Spaarnwoude. Dit is door diverse oorzaken nog niet het geval, bijvoorbeeld steile kade muren, asfalt en huizen.

In de Vrije Geer groeien onder meer de echte koekoeksbloem en de rietorchis, verder is het een broedplaats voor de ooievaar, roerdomp, kleine karekiet, blauwborst en veel andere vogels. De beheergroep bestaat uit een groep vrijwilligers die onder deskundige leiding het Natuurpark Vrije Geer beheert als een ecologische zone. Veel vrijwilligers hebben een cursus gevolgd bij Landschap Noord-Holland. Door al deze inzet zijn er op het park vele soorten insecten en vogels gesignaleerd. Ook grazen er vijf schapen van een Oudhollands ras.

Remine Alberts is gemeenteraadslid voor de SP in Amsterdam en tevens lid van de Provinciale Staten Noord-Holland. Ze houdt zich bezig met groenbeheer, infrastructuur, natuur, landbouw en milieu. Als kind ging Remine Alberts, geboren en getogen Amsterdammer, wandelen bij Wandelsportvereniging Pontania in de Wagenaarstraat. De ene week liepen de kinderen tien kilometer door Amsterdam en de andere week wandelden ze ‘buiten’, bijvoorbeeld een route in de omgeving van Hilversum of Amersfoort. Op de terugweg mochten ze dan altijd naar de speeltuin. De vroege ervaring met natuurwandelingen heeft haar een levenslange liefde voor groen gegeven, net als de volkstuin van haar ouders aan de Oosterringdijk in Amsterdam-Oost, waar nu het Science Park is.

Dit heeft de SP bereikt op het gebied van duurzaamheid, in samenwerking met andere partijen die voor duurzaamheid zijn
– Autoverkeer wordt geweerd uit delen van de binnenstad (Spui en Koningsplein)
– Scooters mogen niet meer op het fietspad maar moeten naar de rijbaan
– Er is meer ruimte voor fietsers en er zijn meer fietsenstallingen
– Buurten buiten de ring krijgen een opknapbeurt in de openbare ruimte door de Werkbrigade
– Er is een duurzaamheidsfonds opgericht
– Er is nieuw beleid voor de rondvaartbranche gemaakt, waardoor die veel schoner wordt
– Er is extra geld voor de stadsparken
– Inwoners van Amsterdam krijgen gratis advies door een professional over energiebesparing in huis
– Er is een Agenda Dieren 2015-2018 opgesteld voor een diervriendelijk Amsterdam

Geplaatst in buiten de ring, buurtactivisme, duurzaamheid, klimaatverandering, SP-raadslidGetagged duurzaamheid, ecologisch, Remine Alberts, SP Amsterdam, stadsnatuurEen reactie plaatsenBewerken

 

——-

Stad zonder drempels

Geplaatst op 6 juli 2017

Om volwaardig te kunnen meedoen zijn zieke, kwetsbare en oudere Amsterdammers vaak afhankelijk van de gemeente, bijvoorbeeld voor aanpassingen aan de woning of vervoersmiddelen als een Canta en scootmobiel. Door de Rijksbezuinigingen op zorg en een doorgeslagen vrije markt gaat dat niet vanzelf. De SP knokt voor toegankelijke zorg in een toegankelijke stad.

‘Bekijk de stad eens door de ogen van iemand met een beperking’
Fatima Ouariachi, beleidsmedewerker Wmo bij Cliëntenbelang

Hoe toegankelijk is Amsterdam? Fatima Ouariachi van Cliëntenbelang (rechts op de foto) moet lachen. ‘Nou, alle Amsterdammers moeten door miljoenen toeristen heen laveren, al dan niet in een “shared space”, zo’n verkeersknooppunt zonder stoplichten. Voor Amsterdammers met een beperking is dat niet anders.’

Serieuzer zegt ze: ‘Ook zonder drukte is Amsterdam een moeilijke stad voor wie een beperking heeft. Zit je in een rolstoel of ben je slechtziend dan is het hier eigenlijk een ramp, met al die bouwputten, metro’s in aanleg, wegblokkades, wildgeparkeerde fietsen en uitstulpende terrassen.

Zelfs het gebouw waar Cliëntenbelang in zit, het INIT-gebouw vlakbij de Czaar Peterstraat, is niet goed toegankelijk omdat de omgeving moeilijk begaanbaar is. Wij hebben voor onze cliënten een sluiproute gevonden, maar ideaal is dat niet. Mensen met een beperking worden eigenlijk nog een beetje méér beperkt als zij ergens door een drempelloos achterdeurtje naar binnen moeten.’

SP-gemeenteraadslid Nelly Duijndam, woordvoerder zorg, is meerdere keren met een rolstoelgebruiker de stad in geweest. Bevindingen: de meeste winkelstraatjes, de nieuwe Elandsgracht en zelfs de raadszaal in de Stopera zijn amper of niet toegankelijk. Nelly Duijndam: ‘Om van het Indicatieadviesbureau Amsterdam nog maar te zwijgen. Hier moeten Amsterdammers naartoe die hulpmiddelen nodig hebben uit de Wmo (Wet maatschappelijke ondersteuning), zoals een scootmobiel. Zij voeren hier het indicatiegesprek maar het gebouw heeft geen fatsoenlijke rolstoeloprit.’

Nelly Duijndam: ‘Het lijkt wel “Fiets ‘m erin”. Dat mag je mensen niet aandoen.’ Terwijl een oplossing vaak zo makkelijk is. In stadsdeel Centrum wist de SP voor elkaar te krijgen dat er bij drukke supermarkten witte strepen op de stoep zijn aangebracht. Door deze fietsparkeervakken is het wildparkeren verdwenen, waardoor rolstoelgebruikers weer vrij doorgang hebben.

Fatima Ouariachi en Nelly Duijndam willen allebei een stad zonder drempels, letterlijk en figuurlijk. Nelly Duijndam: ‘Dat begint bij toegankelijkheid op straat. Maar vervolgens is ook digitale toegankelijkheid belangrijk. En toegankelijkheid op de arbeidsmarkt.’

‘Ja,’ vult Fatima Ouariachi aan, ‘Het komt regelmatig voor dat talentvolle jonge mensen geen kans maken op een baan alleen maar omdat ze een beperking hebben. De “mindset” van veel werkgevers is dat iemand met een handicap een onzekere of dure werknemer zou zijn. Terwijl mensen ook zoveel mogelijkheden hebben.’

‘Zorgprofessionals verdienen een fatsoenlijk arbeidscontract’
SP raadslid Nelly Duijndam, woordvoerder Zorg

Nelly Duijndam is vooral gebrand op toegankelijke zorg. ‘Door de landelijke bezuinigingen op de zorg, én door de vrije markt, zijn er mensen die niet de zorg krijgen die ze nodig hebben. Bijvoorbeeld omdat ze het geld niet hebben voor het verplicht eigen risico. Maar ook omdat ze worden gekort op huishoudelijke hulp of andere voorzieningen. En dan zijn er in Amsterdam ook nog eens veel overbelastte mantelzorgers die we nauwelijks in beeld hebben. En eenzame ouderen. De problemen stapelen zich op sinds de regering van Mark Rutte bepaalde dat mensen steeds langer thuis moeten blijven wonen met steeds minder ondersteuning van de overheid. De rek is eruit.’

Een andere strijd is die voor fatsoenlijke arbeidscontracten in de zorg. Nelly Duijndam vertelt: ‘Er zijn in Amsterdam maar liefst 28 verschillende aanbieders voor Hulp bij het huishouden. De meeste daarvan besparen flink op personeel omdat ze dan hogere winsten halen, waardoor de werknemers geen vaste contracten of vaste uren meer krijgen. De cliënten zijn daar ook de dupe van want die hebben telkens wéér een nieuwe hulp over de vloer, alleen maar omdat die goedkoper is voor de aanbieder.’

Het liefst zou Nelly Duijndam zien dat er één gemeentelijke aanbieder komt voor Hulp bij het huishouden, zodat de gemeente (en geen commercieel bedrijf ) goede zorg levert en goede arbeidscontracten biedt aan Amsterdammers.

Tot die tijd verwonderen zowel Fatima Ouariachi als Nelly Duijndam zich over grote en kleine kwesties, zoals de vreemde plaatsing van gele verkeersborden in de stad. ‘Werkelijk, je moet wel een giraffennek hebben om die te kunnen lezen. Laat staan als je in een rolstoel zit. Aan ons de taak om de gemeenteraad hierop te wijzen.’

Heb je een lichamelijke, verstandelijke, psychische of andere beperking en heb je een vraag of heb je ondersteuning nodig? Kijk op www.clientenbelangamsterdam.nl of bel (020) 75 25 100.

Actievoerende Cantagebruikers
Tijdens een herindicatieronde begin 2017 bleek dat talloze Amsterdamse Cantagebruikers hun vervoermiddel zouden moeten inleveren. De Cantagebruikers gingen hiertegen in protest, ondersteund door de SP. Na een aantal luidruchtige demonstraties kregen de Cantagebruikers hun gelijk: de gemeente gaat toch geen Canta’s innemen. SP-raadslid Nelly Duijndam is blij met de uitkomst: ‘Met een paar goede en strijdvaardige acties hebben deze mensen ervoor gezorgd dat ze niet thuis achter de geraniums zijn beland. Dat is pas écht actief burgerschap. Petje af!’

Cliëntenbelang Amsterdam is een politiek neutrale belangenbehartiger voor mensen met een beperking. Fatima Ouariachi: ‘Bovenal ondersteunen wij Amsterdammers die door een beperking in de knel komen. We zijn een kennis- en adviescentrum en verlenen soms ook juridische bijstand. Daarnaast verzamelen we informatie en beinvloeden we het beleid van de gemeente, ondermeer door de politieke partijengoed te informeren. Dat is belangrijk want zo hebben alle raadsleden dezelfde informatie.’

Maar de organisatie trekt natuurlijk wel partij, namelijk voor de gehandicapte, zieke en oudere Amsterdammers die zij representeren. ‘Toen de gemeente te veel bezuinigde op het aantal uren Hulp bij het huishouden hebben wij een rechtszaak aangespannen en gewonnen,’ vertelt Fatima Ouariachi. ‘Je hoopt natuurlijk dat je er met goede afspraken samen uitkomt, maar soms lukt dat niet. Dan moet je naar de rechter.’

Gelukkig is onlangs het VN-verdrag voor de gelijke rechten van personen met een handicap bekrachtigd . de nieuwe wet gelijke behandeling gaat een stap verder en geldt nu ook voor goederen en diensten; daar valt heel veel onder. . Er wordt ‘inclusie’ vereist van overheden.

Fatima Ouariachi: ‘Mensen met een beperking moeten dus niet alleen gelijk worden behandeld maar in staat worden gesteld om ook gelijk te kunnen meedoen in de maatschappelij. Naar buiten gaan, werken, winkelen, picknicken in het park. Al die gewone dingen.’ www.clientenbelangamsterdam.nl.

Nelly Duijndam is ondernemer en daarnaast gemeenteraadslid voor de SP. Ze werkte lange tijd als binnenvaartschipper. In de jaren 70 startte zij met een aantal vrouwen het schipsterscollectief ‘De Mooie Trui’. Daar werden vrouwen opgeleid voor de binnenvaart en vervoerden ze vracht in Nederland, België en Frankrijk. Ook startte ze Vaarschool Grietje in Amsterdam voor de pleziervaart.

Als woordvoerder zorg in de gemeenteraad wil zij dat alle Amsterdammers toegang hebben tot goede zorg. ‘Aan het verplicht eigen risico kan de gemeente helaas weinig doen, dat moeten we regelen op het Binnenhof. Maar wél kunnen we in Amsterdam zorgen dat er goede voorzieningen zijn voor mensen die langer thuis wonen en extra hulp nodig hebben. Daarvoor moet ook hier de markt uit de zorg worden gesloopt, te beginnen met de Hulp bij het huishouden.’

Wat heeft de SP gedaan om de zorg in Amsterdam toegankelijk te houden?
1. Amsterdamse zorgaanbieders mogen geen concurrentie voeren op de prijs
2. De eigen bijdrage van de Wmo is omlaag gegaan voor de lagere middeninkomens
3. Er is flink gecompenseerd op de enorme bezuinigingen van het Rijk
5. Er wordt meer geïnvesteerd in zorg op buurtniveau
6. Er is meer ondersteuning voor mantelzorgers, bijvoorbeeld is er gratis OV voor mantelzorgers met weinig geld
7. Er wordt meer geïnvesteerd in het toegankelijk maken van de openbare ruimte

Nationaal ZorgFonds
Al een kwart miljoen Nederlanders wil een Nationaal ZorgFonds zonder eigen risico. Dat is geweldig! Maar de SP wil nog veel meer mensen betrekken bij onze beweging voor betere en betaalbare zorg. Om dat te bereiken starten we een campagne voor kunstwerken in de publieke ruimte. Onder de noemer #ZegEensA zorgen we dat het Nationaal ZorgFonds zichtbaar is in het straatbeeld en niemand meer om ons heen kan. Wil jij ook dat de streetart van het Nationaal ZorgFonds niet meer uit het straatbeeld verdwijnt? Steun dan de crowdfunding-actie op www.zegeensa.nl.

Geplaatst in buurtactivisme, SP-raadslid, zorgGetagged SP AmsterdamEen reactie plaatsenBewerken

——-

In Plofstad is niemand gelukkig

Geplaatst op 6 juli 2017

Het massatoerisme loopt in Amsterdam de spuigaten uit. Miljoenen rolkoffers ratelen in de zomermaanden over het Damrak, het Wallengebied en het Museumkwartier. Stimuleert dit de lokale economie? Nauwelijks. Het massatoerisme zorgt wel voor overlast en bergen met afval. Daarom moet de gemeente hard ingrijpen, vindt de SP. Zodat bewoners en ondernemers het niet verliezen van de grote multinationals.

‘Amsterdammers moeten zich weer welkom voelen in eigen stad’
SP raadslid Tiers Bakker, woordvoerder Economie en Ruimtelijke Ordening

Walther Ploos van Amstel (links op de foto) heeft één van de mooiste uitzichten van Amsterdam: vanuit zijn woonkamer kijkt de lector City Logistics, ondernemer en techno house-deejay onbelemmerd uit op Centraal Station. Helaas wordt de serene aanblik van zonsondergangen boven de horizonbrede skyline de laatste jaren behoorlijk overvleugeld door de grote krioelende mensenmassa die het stationsplein onder de voet loopt. Het rolkoffergeratel op het pas gerenoveerde stationsplein is oorverdovend, net als het uitlaatgebrul van de duizenden touringcars op de Prins Hendrikkade.

Als ondernemer is Ploos van Amstel niet wars van geld verdienen, als deejay houdt hij beslist van een feestje, maar de explosieve groei van het massatoerisme waar Amsterdam tegenwoordig mee te maken heeft gaat hem te ver. ‘Het Wallengebied is zó vol, met wel 23.000 bezoekers op een avond, dat de handhavers niet meer weten waar te beginnen,’ begint hij een alarmerende opsomming.

‘We zien hier zelfs “ramptoerisme”: toeristen die naar het massatoerisme komen kijken. De helft van mijn buren runt waarschijnlijk een illegaal hotel. Daardoor is mijn woning in waarde gedaald. Op de Zeedijk worden panden met cash geld opgekocht door witwassende criminelen. De bruine stamkroeg legt het af tegen de gefrituurde schnitzel. Amsterdamse ondernemers gaan failliet omdat het Amsterdamse kooppubliek het centrum mijdt. Bij de supermarkt hier om de hoek is het assortiment gericht op toeristensnacks. Waspoeder bestel ik noodgedwongen online.’

‘De binnenstad is een oververhit gebied geworden en daar moet snel het breekijzer in,’ beaamt SP-raadslid Tiers Bakker, die als woordvoerder Economie en Ruimtelijke ordening het massatoerisme al jaren aankaart in de gemeenteraad. Met redelijk succes: het hotelbeleid werd strenger, de toeristenbelasting werd verhoogd en dankzij een SP zwartboek over uitbuiting van personeel in de toeristenbranche gaat de gemeente kijken welke maatregelen kunnen worden ingezet om werknemers te beschermen.

Maar het is vechten tegen de bierkaai. ‘Onze belangrijkste opdracht is dat de bewoners het weer voor het zeggen krijgen,’ zegt Tiers Bakker. ‘Amsterdammers moeten zich weer welkom voelen in eigen stad. In een plofstad is niemand gelukkig. Dus moeten we als gemeente de bewoners allereerst beschermen tegen het sprinkhaankapitalisme van platformcorporaties als Airbnb en Uber. Het geplande nieuwe hoofdkantoor van Booking.com op het Oosterdokseiland moeten we tegenhouden, alleen al als symbolische daad tegen de uitverkoop van de stad.’

‘Miljoenen toeristen leveren kleine ondernemers niks extra’s op’
Walther Ploos van Amstel, lector City Logistics aan de HvA

Voor een plezierige stad is een nieuwe koers nodig, vindt Ploos van Amstel. Dat vindt hij niet alleen als bezorgde bewoner maar ook als onderzoeker City Logistics aan de Hogeschool van Amsterdam. Hij somt opnieuw op: ‘Genoeg woon- en buitenruimte voor Amsterdammers, inclusief gezinnen met kinderen; voldoende kansen voor Amsterdamse ondernemers om goed en creatief zaken te doen; een veilige, schone en gezellige openbare ruimte waar je je fiets kunt stallen en een rondje kunt hardlopen. Daar kunnen we richtlijnen voor gaan hanteren.’

Volgens Ploos van Amstel kost dat laatste wel enige politieke moed. De gemeente kan in ieder geval beginnen met het creëren van meer voetgangersgebieden in de binnenstad, met name rond het stationsplein. ‘Zichtlijnen aanbrengen en voetgangerspaden aanleggen zodat bezoekers óók rechtsaf slaan naar de Haarlemmerdijk en óók linksaf buigen richting de OBA en het Nemo.’

‘We moeten én de drukte verminderen én de drukte verspreiden,’ zegt Tiers Bakker. ‘Dat kunnen we ook doen door als gemeente weer flink te gaan te investeren in kunst en cultuur van eigen bodem. Wie de Amsterdamse kunstenaars ondersteunt, ondersteunt tegelijkertijd de leefbaarheid waar we allemaal zo intens naar verlangen.’

Walther Ploos van Amstel is meer dan 25 jaar werkzaam als organisatieadviseur op het gebied van logistiek, supply chain management en internationale distributie. Hij richt zich op logistieke procesinnovaties. Hij is verbonden aan de Vrije Universiteit van Amsterdam en de opleiding Logistiek en Technische Vervoerskunde van de Hogeschool van Amsterdam. In zijn vrije tijd staat hij ergens in de wereld (maar vaak in Amsterdam) achter de draaitafels als deejay. Hij houdt een blog bij over logistieke problemen en innovatieve oplossingen. Kijk op www.delaatstemeter.nl.

Tiers Bakker werkt voor opinieblad De Groene Amsterdammer en is daarnaast gemeenteraadslid voor de SP. Samen met Robin Bouwer richtte hij in 2005 een onafhankelijk onderzoeksgroep op. Doel: samen met wetenschappers, journalisten, filosofen en kunstenaars een kritische analyse van het neoliberale maatschappijmodel te ontwikkelen. Inmiddels hebben ze zich gespecialiseerd in een systeemkritiek van het neoliberalisme en dragen mogelijkheden voor verandering aan. In zijn vrije tijd treedt hij regelmatig op met zijn band Les biftecs op verschillende festivals en Amsterdamse podia.

Wat heeft Amsterdam al gedaan tegen het massatoerisme?
– Er wordt harder gehandhaafd op illegale hotels met hoge boetes
– Er is een rem op nieuwe hotels gezet
– De toerismebelasting is verhoogd met 9 miljoen euro
– Het aantal festivals is ingeperkt
– Er is bezuinigd op city marketing

Wat wil SP Amsterdam extra doen tegen het massatoerisme?
• Lik op stuk-aanpak van overlast, misstanden en illegale hotels
• Vaste bewonersinspraak én-toestemming bij vergunningen en bestemmingsplannen
• Rem op wildgroei sprinkhaankapitalisme van platformcorporaties en toeristenbranche
• Hotelstop
• Touringcars uit het centrum
• Terrasluwe voetgangersgebieden
• Pretvervoer aan banden, zoals bierfietsen, paardenkoetsen en de rosésloep
• Hogere toeristenbelasting
• Opheffen Amsterdam Marketing / IAmsterdam

‘De schoonmakers van de Werkbrigade zijn de Ghostbusters van de Amsterdamse schoonmaak,’ zegt SP-raadslid Tiers Bakker. De Werkbrigade biedt werkgelegenheid aan mensen die om een baan verlegen zitten en wordt onder andere ingezet als extra team wanneer er grote vuilproblemen zijn in de binnenstad. ‘De Werkbrigade houdt de stad schoon, heel en veilig, ook buiten de ring. Daar mag best méér in worden geïnvesteerd,’ aldus Tiers Bakker. Voor meer informatie over de Werkbrigade kijk HIER.

Geplaatst in Geen categorieEen reactie plaatsenBewerken

——-

Zuidoost bruist van activisme

Geplaatst op 3 juli 2017

Buurtactivisten in Holendrecht strijden voor gelijkheid op alle fronten. Ze komen op voor alleenstaande moeders, werkloze jongeren, scholieren en weerloze statushouders. Ze vechten voor huurhuizen zonder schimmel. Ze zoeken extra hulp voor mensen met weinig geld en weinig zorg. Activisme bruist in Zuidoost. De SP vindt dit geweldig. Want volgens de SP zijn buurtactivisten het échte motorblok van de samenleving.

‘Met slachtofferschap komt niemand een steek verder’
Leila Azzam, buurtactiviste in Holendrecht

Rasechte Amsterdammers, dat zijn ze. ‘We praten plat, we praten veel en we zouden nooit ergens anders willen wonen.’ Daarom vinden ze het raar dat ze nog steeds worden aangesproken op hun migrantenafkomst. Maureen Hubbard, buurtactiviste in Holendrecht (rechts op de foto), vindt dat niet meer van deze tijd.

Ze vertelt: ‘Persoonlijk heb ik geen last van discriminatie. Maar ik weet dat veel buurtbewoners daar wél problemen mee hebben, bijvoorbeeld als ze solliciteren. We leven in een stad met 181 nationaliteiten. De meerderheid van de Amsterdammers is import. Zo is het gewoon. Wat zouden we dan nog onderscheid maken tussen kleur en cultuur? Kijk naar het onderscheid tussen arm en rijk, tussen hoog- en laagopgeleid. Daar ligt onze strijd!’

Buurtactiviste Leila Azzam (links op de foto) valt haar bij. ‘People unite! Kijk naar Maureen en mij. Ik ben moslim, Maureen is christen. Daar kunnen we avonden lang over discussiëren, maar wees eerlijk: is dat nou écht belangrijk? We zijn allebei moeder, we zijn allebei Amsterdammer, we willen allebei dat onze kinderen naar een goede school gaan, dat ze later een goede baan vinden en dat ze in een goed huis kunnen wonen zodat hún kinderen het ook goed hebben.’

SP-raadslid Erik Flentge (midden op de foto): ‘De power van deze vrouwen geeft zo veel energie. Deze moeders uit Zuidoost loop je niet eventjes voorbij.’

Erik Flentge leerde de buurtactivistes van Holendrecht kennen tijdens een actie tegen schimmelwoningen. In veel huurwoningen zagen de muren zwart van de schimmel en hadden kinderen last van ademhalingsproblemen. Maureen Hubbard en Leila Azzam zochten contact met de SP. Denice Huyck sloot zich aan bij de acties.

Samen kregen zij woningbouwcorporatie Stadgenoot zo ver dat die nu voor ruim 15 miljoen euro investeert in achterstallig onderhoud bij duizenden huurwoningen in Zuidoost. Erik Flentge: ‘Deze vrouwen eisen hun recht en sleuren desnoods andere moeders hun huis uit om te vechten voor betere omstandigheden. Dit is het soort activisme waar de SP heel blij van wordt. Ons maatschappelijk socialisme gaat er namelijk om dat de macht bij de mensen ligt, niet bij de regering, niet bij de gemeente en zeker niet bij de bedrijven. ’

‘Goede huizen, goede scholen en goede banen: dáár gaat het om’
SP-raadslid Erik Flentge, woordvoerder Wonen en Onderwijs

Als gemeenteraadslid voor de SP is Erik Flentge geen ‘pluche-klever’. Hij is liever op straat aan het actievoeren. Je vindt hem regelmatig in Zuidoost en ook in Nieuw-West.

Erik Flentge: ‘Deze stadsdelen voelen zich aan de zijlijn gezet en aan hun lot overgelaten. Terwijl dit nu juist jonge en dynamische buurten zijn, met veel activistische en betrokken bewoners die écht iets voor hun buurt betekenen. Precies deze Zuidoosters en Nieuw-Westers lopen vaak stuk op een logge overheid en het rechtse beleid uit Den Haag. Dat kunnen we maar op één fundamentele manier aanpakken: door samen te strijden voor een volwaardige plek onder de zon voor iedereen.’

’Discriminatie doet pijn, serieus. Daarmee moet het maar eens afgelopen zijn. Wij zijn toch allemaal Amsterdammers? Nou dan!’

Erik Flentge is fractiemedewerker voor de SP in Den Haag en gemeenteraadslid voor de SP in Amsterdam. Hij is woordvoerder wonen en onderwijs. Hij strijdt vooral voor het behoud van betaalbare woningen en sociale huur in Amsterdam. Dat betekent dus ook gezonde woningen, dus opende hij begin 2017 het Meldpunt Schimmelwoningen om grof achterstallig onderhoud in corporatiewoningen aan te pakken.

Er kwamen meer dan 200 schimmelmeldingen uit met name Nieuw-West en Zuidoost. Daar maakt de SP nu werk van. Ook staat hij Zuidoosters bij in hun protestacties tegen de onmenselijke overlast van de bouwput aan de A9. Als woordvoerder onderwijs wist hij 1,8 miljoen euro extra los te peuteren voor scholen in achterstandswijken. Daarnaast probeert hij ervoor te zorgen dat de vrijwillige ouderbijdrage wordt aangepakt.

SP onderzoek wijst uit dat de vrijwillige ouderbijdrage in Amsterdam gemiddeld erg hoog is en niet voor alle ouders is op te brengen. De SP vindt dat scholen slechts een kleine vrijwillige ouderbijdrage mogen vragen en dat kinderen nooit mogen worden buitengesloten van schoolreisjes als hun ouders de bijdrage niet betalen. SP-wethouder Arjan Vliegenthart heeft hiervoor samen met de wethouder onderwijs een stadsbreed Noodfonds Schoolreisjes opgericht.

Maureen Hubbard, Leila Azzam en Denice Huyck hebben zich inmiddels aangesloten bij de SP. Ze zijn bijna dagelijks te vinden in buurthuis Holendrecht, al dan niet met hun kinderen. Wie met hen in contact wil komen kan mailen naar Maureen Hubbard: amsterdamzuidoost@sp.nl.

De SP HULPDIENST in Zuidoost
Elke woensdag biedt de SP Hulpdienst gratis ondersteuning aan mensen met (te) weinig geld. Wil jij weten op welke voorzieningen jij recht hebt? Heb je hulp nodig bij het aanvragen van extra geld? De SP Hulpdienst houdt elke woensdag van 10-12 uur spreekuur in buurthuis Holendrecht. Kijk HIER op de website van SP Amsterdam voor meer informatie. Je kunt ook bellen voor een afspraak: (06) 360 51 256.

BUURTACTIES IN ZUIDOOST
– Behoud metro 53 – Actievoerders willen dat metrolijn 53 vanaf Gaasperplas een rechtstreekse verbinding houdt met Amsterdam Centraal, zonder dat reizigers halverwege moeten overstappen. Wil jij Metro 53 behouden? Kijk HIER voor meer informatie.
– Acties tegen overlast A9
Overlast bouwput A9 – Buurtbewoners bij de A9 hebben veel overlast, zelfs schade en gezondheidsklachten, vanwege de werkzaamheden aan de A9. De SP staat de actievoerders bij in woord en daad. Kijk HIER voor meer informatie.
– Zuidoostactivisten bij Stadgenoot – Schimmelwoningen en achterstallig onderhoud. In en rondom de Vianenstraat verzamelen buurtactivisten en de SP informatie over slecht onderhouden schimmelwoningen. Met deze gegevens kunnen de corporaties Rochdale en Stadgenoot worden aangespoord om onderhoud uit te voeren. Woon jij in Zuidoost en heb jij last van schimmel in je huurwoning? Meld dit via amsterdam.sp.nl/schimmelwoning.

Geplaatst in buiten de ring, buurtactivisme, schimmelwoningen, SP Amsterdam, SP-raadslidGetagged buurtactivisme, SP Amsterdam, zuidoostEen reactie plaatsenBewerken

 

——-

Trots op het sociale vangnet in de wijk

Geplaatst op 16 mei 2017

De cijfers liegen er niet om: een kwart van de Amsterdamse huishoudens leeft van een klein inkomen. Bijna de helft van deze mensen is door ontslag, scheiding of andere pech plotseling in de financiële problemen geraakt. De SP wil ook voor deze minima het sociale vangnet uitbreiden in de komende jaren.

‘Een meewerkend wethouder is een verademing’
Meredith Smith, directeur van Het Leefkringhuis

Niet de regels maar de mensen zijn het leidend principe in Het Leefkringhuis in Amsterdam-Noord. Voor iedereen die aanklopt voor hulp wordt meteen actie ondernomen. ‘Mensen zijn vaak moe en lusteloos van de zorgen en de stress. Het Leefkringhuis neemt ze bij de hand totdat ze weer bodem onder de voeten voelen. Daarna kunnen ze op eigen kracht verder,’ vertelt SP-wethouder Arjan Vliegenthart. Hij is een groot bewonderaar van Leefkringhuisdirecteur Meredith Smith en haar voorganger Paul Scheerder. Vliegenthart: ‘Ik gun elk stadsdeel een organisatie waar de mensen snel hulp krijgen vanuit de wijk. De gemeente kan het niet alleen.’

‘Ik gun elk stadsdeel snelle hulp vanuit de wijk’
Arjan Vliegenthart, SP-wethouder voor Werk, Inkomen en Participatie

Directeur Meredith Smith is op haar beurt blij met een ‘meewerkend wethouder’ als Arjan Vliegenthart. Zijn beleid van kordaat ‘maatschappelijk socialisme’ komt dicht in de buurt van de werkwijze van Het Leefkringhuis: direct aan de slag, korte lijnen, de mens centraal, geworteld in wijk en community, het broodnodige vangnet in de buurt.

Smith: ‘Door het nieuwe beleid van het stadsbestuur zien we heel duidelijk verbetering. De mensen hebben beter toegang tot de minimavoorzieningen. De eenvoudige aanvraagmethode via “Pak je Kans” zorgt ervoor dat mensen nét dat beetje meer krijgen. Vergis je niet hoor, voor iemand die in armoede leeft is nét dat beetje meer een enorme stap vooruit. Dat je kind kan leren met een laptop die je zelf nooit kunt betalen, bijvoorbeeld. Dat geeft ontzettend veel rust in het gezin.’

Het Leefkringhuis helpt iedereen en kent alle olifantenpaadjes naar hulpverleningsinstanties. De hulpverlening staat 24/7 klaar voor vrouwen en kinderen in crisis. Want er zijn altijd mensen die pech hebben. Van de bijna 840.000 Amsterdammers leeft een kwart op of onder de armoedegrens. Voor sommigen is die armoede hardnekkig en langdurig.

‘Maar,’ vertelt Smith, ‘We zien de laatste tijd een nieuwe groep bij de voedselbank. Dat zijn de kleine zelfstandigen en hogeropgeleiden met een arbeidsverleden.’ Deze groep blijkt lastig te bereiken omdat ze niet snel aankloppen voor een hulpvraag, aldus Smith. ‘Ze zijn het gewend om problemen zelf op te lossen of binnen hun netwerk te zoeken naar ondersteuning. Het is zorgelijk dat die mensen dan toch bij de voedselbank lopen en verder geen gebruikmaken van beschikbare minimavoorzieningen.’

Dit zijn de mensen die pas in het allerlaatste stadium aankloppen bij de professionals van Het Leefkringhuis, als ze bijna hun huis worden uitgezet bijvoorbeeld. Vliegenthart: ‘Trots of schaamte of zelfs onwetendheid – gewoon niet op de hoogte zijn – houdt hen tegen. Dat is jammer. Minimavoorzieningen zijn er om iedereen die dat nodig heeft weer op de been te helpen.’

‘Mij overkomt dit niet’, is toch een riskante gedachte, constateert Smith. ‘Iedereen met een betaalachterstand ontwikkelt bijna automatische enveloppenangst. Elke confrontatie met een betaalherinnering of extra incassokosten is moeilijk, mentaal gezien. Het zuigt je leeg, wie je ook bent. Iemand belandt dan snel in een neerwaartse spiraal.’

Vliegenthart: ‘Wij zien uit gemeentecijfers dat de val van een salaris naar een uitkering ontzettend groot kan zijn, zeker in een stad als Amsterdam waar de kosten voor levensonderhoud aanzienlijk hoog zijn. Ze hebben een eigen huis of een hoge huur in de vrije sector. Voor deze mensen duurt de crisis voort, zij merken niet dat de economie aantrekt. Tegen hen wil ik zeggen: ook voor hen heeft de gemeente voorzieningen. Maak er gebruik van, het is een recht, geen gunst.’

En verder hoopt de SP-wethouder dat hij in een volgende bestuursperiode de inkomensgrens voor minimavoorzieningen kan ophogen. ‘We zitten nu op 120% van het sociaal minimum. In een dure stad als Amsterdam gaan huishoudens met een inkomen op 130% van het sociaal minimum ook al kopje onder. 130% lijkt me dus een goede maatstaf. De SP wil dat in een volgende bestuursperiode graag realiseren.’

Meredith Smith is directeur van het Gère Paulussen Leefkringhuis, middenin de Vogelbuurt van Amsterdam-Noord. Begin dit jaar volgde zij Paul Scheerder op, onder wiens bezielende leiding het Leefkringhuis uitgroeide tot een begrip in de maatschappelijke opvang. Meer over Het Leefkringhuis lees je HIER.

Arjan Vliegenthart is wethouder voor de SP in Amsterdam. Hij is verantwoordelijk voor werk, inkomen, participatie en armoedebeleid. Sinds zijn aanstelling trekt Amsterdam jaarlijks 20 miljoen euro extra uit voor armoedebestrijding. Voor meer informatie klik HIER.

Het Leefkringhuis kreeg nationale bekendheid door een prominente rol in ‘Schuldig’, de indringende documentaireserie over mensen met schulden van programmamakers Sarah Sylbing en Ester Gould. Zij werden uitgeroepen tot Journalisten van het Jaar 2016. ‘Schuldig’ werd bekroond met de Zilveren Nipkowschijf 2017. De documentaireserie kunt u HIER bekijken.

De SP heeft, als één van de weinige politieke partijen in Amsterdam, een hulpdienst voor maatschappelijke ondersteuning in de wijk. Alle hulp wordt gratis, vrijblijvend en vertrouwelijk aangeboden. Voor informatie over de SP Hulpdienst kijk HIER.

Geplaatst in Armoedebestrijding, SP Amsterdam, SP-raadslid, SP-wethouderGetagged 1Amsterdam, Arjan Vliegenthart, Leefkringhuis, SP AmsterdamEen reactie plaatsenBewerken

Zoeken naar:

2017-2018
Het SP Actiepand
Laurierstraat 165
1016 PL Amsterdam
020 637 22 28
Elke werkdag van 11.00-17.00 uur,

DISCLAIMER en colofon

Alle gesprekspartners doen hun verhaal op persoonlijke titel. Zij, of de organisatie waar zij werkzaam zijn, ondersteunen niet per se het gedachtengoed of de politieke ideeën van de SP.

Deze blog is gemaakt door:

SP Amsterdam en hoort bij de gratis huis-aan-huiskrant die in de zomer van 2017 door Amsterdam is verspreid. Teksten en vormgeving: Teresa van Twuijver. Fotografie: Joris van Bennekom, Frank Lucas, Teresa van Twuijver. Technische ondersteuning: Wilbert Boeijen.

Volg ons

Facebook
Twitter
Youtube
SP Amsterdam
Instagram

Thuis Over ons Contact Alle gesprekken

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.